Na een super leuke teambuildingsdag afgelopen zaterdag waar we heerlijke speciaal biertjes hebben geproefd, heerlijk hebben gegeten bij café de Tol en een mooie afsluiter hebben gehad bij de SwingNight moesten we zondagochtend weer aantreden op het veld van sportpark de Treffer.
Tegenstander was VVL 3 dat in de bovenste regionen mee deed en met een flinke kater op zak waren de prognoses dus niet al te goed gesteld. De eerste helft kon Etten 3 nog aardig meekomen en wist het zelfs enige kansen af te dwingen. Helaas stond het vizier nog niet op scherp, want gister mikten we de biertjes er makkelijker in. VVL wist wel tweemaal te scoren na 2 domme fouten in de verdediging.
In de rust mocht B-junior Nick van Aken gaan warmlopen. Gelukkig voor Etten wist hij na een vrije trap net na rust de 2-1 binnen te koppen waardoor er weer hoop was voor de Ettenaren. Helaas werd er geen vuist gemaakt en wist VVL de score uit te breiden naar 5-1. Etten wist de schade vervolgens nog beperkt te houden en moet deze ochtend maar snel vergeten want de teambuilding was top maar deze ochtend was toch echt flop! Volgende week gaan we in Varsseveld kijken of de mooie dag wel zijn uitwerking heeft...
Goed collectief optreden bezorgt Etten 3 een punt in misterieus duel
De equipe van leiders Melissen en Dieker heeft de goede lijn van de afgelopen wedstrijden doorgezet. De laatste 2 wedstrijden werd er bij vlagen goed gecombineerd en wisten de gladiatoren tweemaal 3 punten uit de arena te slepen. Afgelopen zondag moest er aangetreden worden tegen DCS 7 uit Zevenaar. Een ploeg die al aardig wat wedstrijden wist te winnen en bovendien flink wat scorend vermogen in het team heeft, gezien het aantal doelpunten voor.
Aangezien we al om half 10 moesten spelen, vertrokken we voor dag en dauw met een krap aantal voetballers richting Zevenaar. Ondanks eerst de jeu de boules baan verkend te hebben, arriveerden we keurig op tijd op locatie. Een stief kwartiertje later wisten we, na een prachtige boswandeling, ook onze kleedkamer te bereiken. Een kleedkamer, die zo op het eerste gezicht qua sanitaire voorziening niet echt vrouwvriendelijk aandeed (slechts 1 urinoir), zeer lenige en rekbare vrouwen daargelaten. Na een frisse warming-up betraden onze jongens het in mist gehulde spookachtige veld van DCS. Hoog tijd dus om het eens echt te laten spoken hier. We begonnen geconcentreerd aan het duel en wisten, hoewel DCS een licht overwicht had, vrij eenvoudig de bal rond te spelen. Onze debuterende laatste man Yannick wist de poppetjes achterin goed neer te zetten en voorin creëerden we zelf een aantal aardige kansjes, die helaas door ons driemankoppel voorin niet verzilverd werden. Onverwachts volgde er echter een goede doorbraak van DCS door het centrum en ook Jon kon een 1-0 achterstand toen niet meer verhinderen. Hierna creëerde DCS nog enkele kansen om de score te verdubbelen, maar gelukkig slaagden zij hier niet in. Onze koppies bleven gelukkig fier overeind staan en enkele luttele minuutjes later wist Michael na een goede aanval vanaf de rechterkant de gelijkmaker binnen te schieten. Doordat er aardig gecombineerd werd, bleef gelukkig de donderspeech in de rust weer uit en begonnen we weer met frisse moed aan de tweede helft.
Het veld was inmiddels onder een dikke laag mist geraakt, zodat we beloofden bij een Ettense treffer hard te schreeuwen, opdat ook Jon de stand nog enigszins meekreeg. Maurice die de eerste helft met twee vingers in de neus kon voetballen, werd de tweede helft flink op de proef gesteld. DCS bracht namelijk twee behendige spelers in het veld, waardoor we achterin dan ook de benen uit ons lijf liepen. Algauw volgde er weer een snelle aanval van deze speedy’s die werd beloond met een 2-1 voorsprong. Etten liet zich echter niet kisten en bleef duftig door strijden. Vrij snel na de achterstand volgde er een merkwaardige solo van Hein, die ons iedere week weer versteld doet staan. Dit keer gelukkig geen benen of palen die in de weg stonden, waardoor Hein door kon stomen en de bal met een puntertje keurig in de korte hoek schoof. Stef, tijdens deze aanval fanatiek door Hein aangeroepen, werd geheel links gelaten. Maar goed uiteindelijk is dat ook zijn positie op het veld, dus er is nog geen man overboord. DCS gooide daarna met enkele vlijmscherpe counters de trossen los om een voorsprong te forceren. Yannick besloot een van deze counters te stoppen, maar helaas werd zijn charge met een strafschop beloond. Jon keerde de strafschop echter voortreffelijk en keerde daarmee tevens het tij. DCS was het spoor even bijster en Etten begon van haar kant meer druk te zetten. Een kwartiertje voor tijd kreeg Etten een vrije trap van de uitstekende fluitende scheidsrechter. Michael ontfermde zich over de bal, de keeper verkeek zich en werd wederom in de korte hoek verschalkt. De volgende keer is het misschien toch raadzamer voor deze keeper om zijn mistlampen aan te zetten tijdens deze omstandigheden. Strijdend en knokkend voor de 3 punten, ging het schip van Etten 3 alsnog ten onder in de ruige zee(venaar). De druk op de Ettense defensie werd groter en uiteindelijk knapte deze dan ook uit zijn voegen. DCS wist namelijk 5 minuten voor tijd de verdiende gelijkmaker binnen te tikken, waardoor we genoegen moesten nemen met een punt. Al met al kunnen we tevreden terugkijken op deze wedstrijd en moeten we dit punt koesteren.
Volgende week staat voor ons de wedstrijd tegen VVL in de ijskast. Hopelijk kunnen we dan uit hetzelfde vaatje tappen, alhoewel ik denk dat er de dag ervoor tijdens onze teambuilding ook al behoorlijk uit het vaatje getapt gaat worden. Laten we zorgen dat er nog een bodempje in blijft zitten voor de volgende dag.
Ps Bas Seegers bedankt voor de goede versterking op deze dag.
Groeten Sjoerd Jansen.
Aangezien we al om half 10 moesten spelen, vertrokken we voor dag en dauw met een krap aantal voetballers richting Zevenaar. Ondanks eerst de jeu de boules baan verkend te hebben, arriveerden we keurig op tijd op locatie. Een stief kwartiertje later wisten we, na een prachtige boswandeling, ook onze kleedkamer te bereiken. Een kleedkamer, die zo op het eerste gezicht qua sanitaire voorziening niet echt vrouwvriendelijk aandeed (slechts 1 urinoir), zeer lenige en rekbare vrouwen daargelaten. Na een frisse warming-up betraden onze jongens het in mist gehulde spookachtige veld van DCS. Hoog tijd dus om het eens echt te laten spoken hier. We begonnen geconcentreerd aan het duel en wisten, hoewel DCS een licht overwicht had, vrij eenvoudig de bal rond te spelen. Onze debuterende laatste man Yannick wist de poppetjes achterin goed neer te zetten en voorin creëerden we zelf een aantal aardige kansjes, die helaas door ons driemankoppel voorin niet verzilverd werden. Onverwachts volgde er echter een goede doorbraak van DCS door het centrum en ook Jon kon een 1-0 achterstand toen niet meer verhinderen. Hierna creëerde DCS nog enkele kansen om de score te verdubbelen, maar gelukkig slaagden zij hier niet in. Onze koppies bleven gelukkig fier overeind staan en enkele luttele minuutjes later wist Michael na een goede aanval vanaf de rechterkant de gelijkmaker binnen te schieten. Doordat er aardig gecombineerd werd, bleef gelukkig de donderspeech in de rust weer uit en begonnen we weer met frisse moed aan de tweede helft.
Het veld was inmiddels onder een dikke laag mist geraakt, zodat we beloofden bij een Ettense treffer hard te schreeuwen, opdat ook Jon de stand nog enigszins meekreeg. Maurice die de eerste helft met twee vingers in de neus kon voetballen, werd de tweede helft flink op de proef gesteld. DCS bracht namelijk twee behendige spelers in het veld, waardoor we achterin dan ook de benen uit ons lijf liepen. Algauw volgde er weer een snelle aanval van deze speedy’s die werd beloond met een 2-1 voorsprong. Etten liet zich echter niet kisten en bleef duftig door strijden. Vrij snel na de achterstand volgde er een merkwaardige solo van Hein, die ons iedere week weer versteld doet staan. Dit keer gelukkig geen benen of palen die in de weg stonden, waardoor Hein door kon stomen en de bal met een puntertje keurig in de korte hoek schoof. Stef, tijdens deze aanval fanatiek door Hein aangeroepen, werd geheel links gelaten. Maar goed uiteindelijk is dat ook zijn positie op het veld, dus er is nog geen man overboord. DCS gooide daarna met enkele vlijmscherpe counters de trossen los om een voorsprong te forceren. Yannick besloot een van deze counters te stoppen, maar helaas werd zijn charge met een strafschop beloond. Jon keerde de strafschop echter voortreffelijk en keerde daarmee tevens het tij. DCS was het spoor even bijster en Etten begon van haar kant meer druk te zetten. Een kwartiertje voor tijd kreeg Etten een vrije trap van de uitstekende fluitende scheidsrechter. Michael ontfermde zich over de bal, de keeper verkeek zich en werd wederom in de korte hoek verschalkt. De volgende keer is het misschien toch raadzamer voor deze keeper om zijn mistlampen aan te zetten tijdens deze omstandigheden. Strijdend en knokkend voor de 3 punten, ging het schip van Etten 3 alsnog ten onder in de ruige zee(venaar). De druk op de Ettense defensie werd groter en uiteindelijk knapte deze dan ook uit zijn voegen. DCS wist namelijk 5 minuten voor tijd de verdiende gelijkmaker binnen te tikken, waardoor we genoegen moesten nemen met een punt. Al met al kunnen we tevreden terugkijken op deze wedstrijd en moeten we dit punt koesteren.
Volgende week staat voor ons de wedstrijd tegen VVL in de ijskast. Hopelijk kunnen we dan uit hetzelfde vaatje tappen, alhoewel ik denk dat er de dag ervoor tijdens onze teambuilding ook al behoorlijk uit het vaatje getapt gaat worden. Laten we zorgen dat er nog een bodempje in blijft zitten voor de volgende dag.
Ps Bas Seegers bedankt voor de goede versterking op deze dag.
Groeten Sjoerd Jansen.
Spektakelstuk levert 3 punten op!
De goede lijn van de bekerwedstrijd van vorige week werd dit weekend doorgetrokken. In een prachtige wedstrijd voor het weinige publiek trok Etten uiteindelijk aan het langste eind. De wedstrijd werd gespeeld tegen VIOD 7.
Etten begon de wedstrijd flitsend. VIOD probeerde het in de begin minuten wel maar kwam er niet aan te pas. Met goed positiespel werd de ploeg weg getikt. Dit leverde al snel een aantal doelpunten op. Na een kwartier was het Stef die diep werd gestuurd. Hij bewaarde netjes het overzicht en bediende de mee opgekomen ‘nummer 10’ Michael, die het balletje in het lege doel plaatste. Wat in de vorige competitiewedstrijden maar niet lukte leek ons nu heel goed af te gaan want twee tellen later wist Stef in een identieke situatie de 2-0 aan te tekenen, dit keer op aangeven van Hein. Voor rust werd het ook nog 3-0, weer konden de aanvallers elkaar goed vinden en op aangeven van Hein maakte Michael zijn 2e treffer van de ochtend.
De rust werd dus met een comfortabele voorsprong ingegaan en er werd besloten deze voorsprong ook uit te breiden. Helaas kantelde de wedstrijd na de rust volledig omdat VIOD meer druk begon te zetten waardoor Etten het initiatief kwijt raakte en VIOD een aantal goede kansen kreeg. Tot een kwartier voor tijd leek er vooralsnog geen vuiltje aan de lucht. Totdat een ongevaarlijk afstandsschot verkeerd werd ingeschat door invalkeeper Marc Zweers die de bal zo door de benen liet glijden. Jammer voor Marc die Etten al enkele malen met zeer goede reddingen in de wedstrijd had gehouden. Voor VIOD was dit het signaal voor een slotoffensief en het zette alles op de aanval. Al snel na dit doelpunt kon de bonkige spits van VIOD uit een vrije trap de 3-2 aantekenen. Tien minuten voor tijd was het Yannick, die na een week of 2 blessureleed weer inviel, die Stef diep wist te sturen. Stef bewaarde de rust en wist van een meter of 20 de bal in de verre hoek over de keeper te schieten. Een prachtgoal en de marge van 2 doelpunten was weer hersteld. Kort voor tijd wist VIOD nog de 4-3 te maken waardoor het weer spannend werd. Met kunst en vliegwerk werd er verdedigd in de slotfase. VIOD probeerde nog enkele verwoede pogingen het verkrijgen van een penalty maar dat mocht niet baten. Het was Etten 3 dat de 3 punten in huis hield en zo is de weg naar boven ingeslagen!
Etten begon de wedstrijd flitsend. VIOD probeerde het in de begin minuten wel maar kwam er niet aan te pas. Met goed positiespel werd de ploeg weg getikt. Dit leverde al snel een aantal doelpunten op. Na een kwartier was het Stef die diep werd gestuurd. Hij bewaarde netjes het overzicht en bediende de mee opgekomen ‘nummer 10’ Michael, die het balletje in het lege doel plaatste. Wat in de vorige competitiewedstrijden maar niet lukte leek ons nu heel goed af te gaan want twee tellen later wist Stef in een identieke situatie de 2-0 aan te tekenen, dit keer op aangeven van Hein. Voor rust werd het ook nog 3-0, weer konden de aanvallers elkaar goed vinden en op aangeven van Hein maakte Michael zijn 2e treffer van de ochtend.
De rust werd dus met een comfortabele voorsprong ingegaan en er werd besloten deze voorsprong ook uit te breiden. Helaas kantelde de wedstrijd na de rust volledig omdat VIOD meer druk begon te zetten waardoor Etten het initiatief kwijt raakte en VIOD een aantal goede kansen kreeg. Tot een kwartier voor tijd leek er vooralsnog geen vuiltje aan de lucht. Totdat een ongevaarlijk afstandsschot verkeerd werd ingeschat door invalkeeper Marc Zweers die de bal zo door de benen liet glijden. Jammer voor Marc die Etten al enkele malen met zeer goede reddingen in de wedstrijd had gehouden. Voor VIOD was dit het signaal voor een slotoffensief en het zette alles op de aanval. Al snel na dit doelpunt kon de bonkige spits van VIOD uit een vrije trap de 3-2 aantekenen. Tien minuten voor tijd was het Yannick, die na een week of 2 blessureleed weer inviel, die Stef diep wist te sturen. Stef bewaarde de rust en wist van een meter of 20 de bal in de verre hoek over de keeper te schieten. Een prachtgoal en de marge van 2 doelpunten was weer hersteld. Kort voor tijd wist VIOD nog de 4-3 te maken waardoor het weer spannend werd. Met kunst en vliegwerk werd er verdedigd in de slotfase. VIOD probeerde nog enkele verwoede pogingen het verkrijgen van een penalty maar dat mocht niet baten. Het was Etten 3 dat de 3 punten in huis hield en zo is de weg naar boven ingeslagen!
Abonneren op:
Posts (Atom)